Γράφει ο Παύλος Χαϊκάλης
Η αντίδραση της; Σπασμωδικές κινήσεις βασισμένες σε συνταγές παρελθόντων χρόνων, αναζητώντας εκτόνωση.
Παρακολουθείς ένα κύμα ψυχολογικής βίας να εξαπλώνεται πάνω σε βουλευτές για το πως θα διαχειριστούν τη ψήφο τους, είτε στην εμπιστοσύνη προς τη κυβέρνηση είτε ως προς τη συμφωνία των Πρεσπών.
Ακούς για προδοσίες, συναλλαγές. Σκίζονται ιμάτια και ένας οχετός αναδύεται μολύνοντας ό,τι έχει μείνει.
Αφίσες, απειλητικά μηνύματα, κραυγές, διαπομπεύσεις κλπ.
Έχει λογική; Για πολλούς ναι. Διαψεύσθηκε η ψήφος τους επικαλούνται κάποιοι.( Παρεμπιπτόντως οι θέσεις του Σύριζα για την ονομασία ήταν γνωστές). Διαλύονται κοινοβουλευτικές ομάδες επικαλούνται άλλοι. Παραβιάζεται το Σύνταγμα φωνάζουν μερικοί. Μια κοινωνία ανάστατη και άκρη δεν βγαίνει.
Δεν μπαίνω στη λογική ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο.
Σε τέτοιες περιπτώσεις υπάρχει το Σύνταγμα της χώρας και μόνο αυτό διαφωτίζει τα πάντα.
Το άρθρο 60 παρ. 1του Συντάγματος είναι καταλυτικό.
Oι βουλευτές έχουν απεριόριστο το δικαίωμα της γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση.
Και το άρθρο 2 μιλάει φυσικά και για το δικαίωμα της παραίτησης από το αξίωμα.
Ο κάθε λοιπόν βουλευτής έχει αυτό τα αναφαίρετο δικαίωμα που του χαρίζει το σύνταγμα και αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της δημοκρατίας μας. Επίσης ο κάθε βουλευτής έχει το δικαίωμα να απολογηθεί στο λαό και ειδικά στους ψηφοφόρους του για την όποια επιλογή του.
Είτε τεκμηριωθεί η επιλογή αυτή είτε όχι πρέπει να απαντηθεί κάθε ερώτημα που θα του τεθεί. Και μετά ο ψηφοφόρος με πλήρη εικόνα αποφασίζει εάν θα τον εμπιστευθεί ξανά η όχι.
Με ψυχραιμία και δημοκρατία. Όχι με φασιστικές αντιλήψεις, η αναχρονιστικές μεθόδους.
Κάθε βουλευτής είναι υπόλογος της ψήφου του και πρέπει να ενημερώνει τον Έλληνα πολίτη. Γιατί είναι αντιπρόσωπός του μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Αυτός είναι ουσιαστικά ο διάλογος της κοινωνίας με το πολιτικό σύστημα.
Δεν γίνεται ποτέ. Ούτε διαμαρτύρεται ποτέ κανείς. Όπως και δεν διαμαρτύρεται για τη λεγόμενη κομματική πειθαρχία.
Που υπάρχει γραμμένο αυτό στο Σύνταγμα;
Που υπάρχει γραμμένο ότι ο κάθε πολιτικός αρχηγός θα αποφασίζει και θα εξουσιάζει την ψήφο του βουλευτή, η ελευθερία της οποίας κατοχυρώνεται από το Σύνταγμα της χώρας μας;;
Τι σημαίνει τότε η δυσκολία της διακυβέρνησης με 151 βουλευτές;
Γιατί πρέπει οι βουλευτές να γίνονται πειθήνια όργανα κάθε Αρχηγού;
Για ποια Δημοκρατία μιλάμε όταν στα χέρια του εκάστοτε πρωθυπουργού βρίσκονται εγκλωβισμένες οι τρείς εξουσίες;
Και ταυτόχρονα κάθε αρχηγός εξουσιάζει τους βουλευτές του;
Γιατί όλα αυτά;
Γιατί η ψήφος ήταν πάντα προϊόν συναλλαγής. Γιατί πάντα κρίναμε τα πάντα με ένα οικονομικό θεώρημα και όχι αξιακό. Γιατί η ηθική μας απαίτηση καλυπτόταν πάντα από ένα βόλεμα η μία διευκόλυνση
Ο λαός πολλές φορές διακατέχεται από άγνοια για πολλά θέματα και είναι θεμιτό να πέφτει σε εσφαλμένες αντιλήψεις. Όπως και οι βουλευτές η και υπουργοί.
Το αν υπάρχει δόλος θα φανεί. Να είστε σίγουροι.
Έχω περάσει από αυτή τη θέση και γνωρίζω. Έχω επίσης τσακωθεί και έχω διαπιστώσει ότι δεν υπάρχει κανένα νόημα.
Δεν είναι εποχές για αλληλοσπαραγμό και διχόνοια. Ζούμε σε εποχές που οι συνειδήσεις μας θα παίξουν καθοριστικό ρόλο για το μέλλον αυτού του τόπου. Μπορούμε άραγε να προχωρήσουμε στο μέλλον μέσα από ένα οχετό ύβρεων, υποψίας και αλληλοφαγώματος;
Όχι στις ακρότητες και στη βία. Όχι στον αλληλοσπαραγμό.
Έλεγχος παντού και σε όλα. Ναι στο διάλογο και στην ενημέρωση για όλα. Ναι στο Σύνταγμα. Ναι στη ψυχραιμία.
Παύλος Χαϊκάλης
Pavlos Chaikalis - rooMind